Half maart en er lopen al jonge nijlgansjes rond van zeker al een week oud. De telelens kwam hier goed van pas want dichterbij komen was geen optie. Vader nijlgans beschermde zijn kroost met tand en pluim en zette een grote bek op als ik binnen zijn leefsfeer durfde komen.
Het zag er vanmiddag veelbelovend helder uit. Amper een wolkje aan de lucht. In gedachten zag ik me een paar uur door het Leuvense begijnhof dwalen, met statief en fototoestel in de aanslag. Om zeker niet in pan te vallen had ik de batterij nog eens goed opgeladen en enkele opslagkaartjes in mijn tas gestoken.
Helaas het mocht niet zijn. Ik was er nog geen 20 minuten toen het zachtjes begon te regenen en even later moest ik mijn toestel wegens de nattigheid opbergen. Bye-bye, begijnhof bij kaarslicht. Het blijft dit jaar bij slecht enkele beelden.
http://www.leuven.be/vrije-tijd/wintertijd/groot-begijnhof-bij-kaarslicht/
Blijkbaar gaat het goed met onze rivieren en kanalen. Zo wordt me toch verteld, maar ik neem die bewering met een grove korrel zout. Tot ik ik vandaag het bewijs in levende lijve tegenkwam. Een rivierkreeft van een 15-tal cm zat in de Leuvense vaart nabij de Schuiteniersbrug smakelijk algen te snoepen. Laat me nu net dàn mijn telelens niet bij hebben…
DE TUIN VAN DE RECTOR
Mark Michiels
Zaterdag 28 mei 2011
14 – 17 u
presentatie – rondleiding- signeersessie
In de 18de eeuw riepen de fiere Leuvenaars de zeven wonderen van Leuven in het leven. In de 21ste eeuw roept Mark Michiels het achtste wonder van Leuven uit: de universiteit. In zijn boek De tuin van de rector proef je op elke regel hoe springlevend de ‘beroemde academie’ na bijna zes eeuwen nog altijd is.
In woord en beeld maak je op een aangename manier kennis met de oudste katholieke universiteit ter wereld. Naast de Leuvense binnenstad, waar het allemaal begonnen is, maak je ook een uitstapje naar Heverlee en Gasthuisberg. En zelfs de ‘satellieten’ buiten Leuven komen aan bod.
Maar Mark gaat nog verder. Hij ziet in de K.U.Leuven niet alleen een eerbiedwaardige onderwijs- en onderzoeksinstelling, maar ook een toeristische topattractie, die volgens hem te weinig gepromoot wordt. Met Cambridge en andere Oxfords als lichtend voorbeeld, wil hij daar iets aan doen.
Programma:
Op zaterdag 28 mei tussen 14u00 en 16u00 zijn de auteur, de fotografen en de tekenaar te gast in Standaard Boekhandel.
* In de winkel loopt een powerpointpresentatie met niet-gepubliceerde foto’s over het achtste wonder van Leuven.
* De auteur en zijn team maken om 14u15 en 15u15 een korte wandeling door de ‘tuin’ van de rector: Van het stadspark naar de Leuvense High Street. Onderweg houden we even halt voor een groepsfoto in de tuin.
* Tussen 16u00 en 17u00 kan u het boek laten tekenen door het tuin-van-de-rector-team.
U bent van harte uitgenodigd
Standaard Boekhandel Leuven
Naamsestraat 57
016/ 23 98 21
Wie heeft de grootste bananengenenbank ter wereld? Waar gaat men de trek na van de zalm? Waar kan men eten voor vier euro en dag en nacht op zwier gaan?
Mark Michiels wenkt je binnen in de ‘De tuin van de rector’, voor een virtuele wandeling langs de meest bijzondere verhalen die de Leuvense Alma Mater groot maakten.
Geleid door het stadsplan van de hand van meester-tekenaar Leo Fabri, doorploegt Mark Michiels de rijke traditie en verbondenheid van stad en universiteit.
Van kastelen en begijnhoven, strijd en plezier, zeepaardjes en beiaardklokken, verlucht met kleurenfoto’s van Chris Luyten en mezelf.
We zijn dicht vandaag. Het is te koud…
In de Leuvense kruidtuin staan de krokussen en sneeuwklokjes weer op hun best. Een heel grasveld vol tinten van wit en paars. Wie er wil van genieten moet het NU doen!
Zo een mooie radiator heb ik nooit eerder gezien. En hij gaf nog warmte ook! Hij is te vinden in de gang als je het kasteel binnen gaat.
Elke fotograaf kent het verschijnsel wel. Je trekt er op uit met een bepaald idee in gedachten, vindt het beeld dat je voor ogen had niet en komt met iets heel anders thuis. Op die manier ontdek je dan wel eens iets op een (flinke) boogscheut van je voordeur, iets waar je niet het flauwste vermoeden van had.
Zo verging het me gisteren in en om het Arenbergkasteel. De plek waar we al gingen wandelen en de eendjes voederen toen ik nog geen duim hoog was, blijk ik toch niet zo goed te kennen…. Na meer dan een halve eeuw ging ik voor de eerste keer het kasteel binnen.
En vol verbazing stuitte ik er op dit !
Sneeuw en ijs hebben het verkeer serieus parten gespeeld de voorbije dagen. Ook onze watervriendjes hadden te klagen. Door de dikke sneeuwlaag op het gras konden ze immers geen eten meer vinden. Elke menselijke verschijning in de buurt van de vijver werd dan ook meteen gezien als een mogelijke bron van broodresten. Helaas hadden mijn collega en ik enkel fotomateriaal mee. Om indruk op ons te maken ging een meerkoetje ineens wat ijsschaatsen op één poot. Dat inspireerde mijn fotogezel om op zoek te gaan naar de rolschaatspiste.
River deep, mountain high….
Leuven begint er zo stilaan op te gelijken. Grote werken alom. Ook hier, aan de vaartkom, waar het project Leuven Noord concrete vormen begint aan te nemen. Oude industriële gebouwen ruimen de plaats voor een moderne leefomgeving.
Even profiteren van het blauwe uur om een sfeerfoto van de Leuvense vaart te maken. Juiste timing vind ik bij zulke opname belangrijk. Vroeger op de avond is er nog teveel licht, een half uurtje later is het al helemaal donker en komt de straatverlichting veel te agressief over.
…. het komt zomaar uit de kraan gelopen, het valt met bakken uit de lucht, we hebben er zwembaden, meren en rivieren vol van….
Laten we er ook even vij stil staan dat voor velen deze luxe een droombeeld is. Terwijl wij ongegeneerd onze wc doorspoelen met kraantjeswater, zijn er mensen die niet eens over drinkbaar water beschikken.
Dé bezienswaardigheid van de Leuvense jaarmarkt is de veemarkt op het Sint-Jacobsplein. Zo vind je er paarden vanaf 62 cm hoog tot heuse reuze trekpaarden. Van deze wordt de staart geknot, die zou anders wel eens in de werktuigen verward kunnen geraken.
Het voormalige Leuvense houtverwerkingbedrijf Van Vlasselaer in de Schapenstraat is een paar jaar geleden tegen de vlakte gegaan. Nu is er een nieuwe wijk herrezen met moderne en comfortabele woningen. Na een avond zwaar vergaderen fietste ik er langs en was aangenaam verrast door de lampjes die als sterretjes het pad verlichtten. Gelukkig had ik mijn fototoestel bij, helaas, geen statief. Ik wou de straat symmetrisch in beeld nemen, maar er was geen paaltje of muurtje voorhanden om steun op te zoeken. Dus zat er niks anders op dan mijn toestel op de grond te plaatsen met een paar steentjes onder de lens.
Een mens wordt inventief als de nood hoog is!
Gisteravond was de Leuvense kruidtuin opengesteld voor het publiek, dit naar aanleiding van de tentoonstelling “Verbeeld”. Van deze zeldzame gelegenheid nam ik nog eens gebruik om wat bewegend water in de tuin te fotograferen. Dank zij het weinige licht kon ik de efffecten van een lange sluitertijd testen. Een Spielerei met verrassende resultaten!
Hé hé! Wat wriemelt daar zo ongeduldig onder mijn staartje?
De nocturne van foto Gamma in de Leuvense kruidtuin gaf me de kans om bij weinig licht wat sfeerbeelden te maken. Het is eens wat anders dan de zonovergoten bloemperken en kruidenveldjes.
…. ook deze vind je aan de Leuvense vaart…
Behalve veel jong leven heeft de Leuvense vaart nog meer verrassingen in petto rond deze tijd van het jaar. Zoals de oeverbeplanting ….
martine soille fotografie 
Recente reacties